STARBUCKS

To inform you all, di ako mahilig pumunta sa mga sosyal na lugar. Lalo na kung yung lugar nay un ay pinupuntahan ng mga sosyal at mayayaman. Kaya naman noong August 27, 2011, i set foot again sa isang sosyal na lugar. Starbucks. Di ko alam, pero classified sa akin ang coffee shop na ito as sosyal. Kasi naman unang una ang mamahal lang ng kape at iba pa nilang inumin. Tapos yung mga donuts grabe sa presyo. Pero dinala ako dito uli ni Lauren.

Sabi niya sa akin, di naman daw sosyal yun, normal na tao lang din daw na punta doon. Eh kaso sa akin aksi parang hindi naman. Dapat daw sanayin ko lang ang sarili ko. Kaso ang nangyayari sa akin habang andun kami sa loob ng shop nay un di ako naging comportable. Hahaha. Di ko alam kung bakit, pero ang pakiramdam ko i don’t belong. Wala lang. Iba lang talaga siguro ang takbo ng isip ko.

Ayan po ang inorder naming. Ang sabi ko sa kanya wag na umorder ng madami ang mahal kasi. Actually umuulan nung pumunta kami diyan. Kaya ask niya ako kung gs2 q ba daw yung mainit, sabi ko yung malamig na lang. Kaya ayun, nakalimutan ko na kung anong flavour nung inorder niya sa akin. Pero masarap naman siya. Worth the price naman ang lasa. At maganda naman ang ambiance ng shop nila. Kaya ayos na din. Pero di ko lang alam kong babalik pa kami diyan.

Nga pala, pansinin niyo ang drawing sa salamin sa likod ng table. Hahaha. Natawa lang ako nung nakita ko sa pic. Siguro may isang bata na walang magawang matino at nag drawing ng tao ata yan na puro pangil ang ngipin hahaha. O siya, till here muna. Pero all in all, na enjoy ko saobra ang stay naming diyan. Dami din naming napagkwentuhan ni Lauren. 

Siya si Ava Marie Lauren Masuli . Nice smile. We had a round table for our coffee. And talked a lot about anything that comes in our mind. We even actually watch a pageant after having a coffee. And got home.